De Hypocrisie en Egalitarisme in ons land
Ik lees altijd veel op het internet over seksualiteit en alles wat er mee samen hangt.
Op de eerste plaats doe ik dit voor mijn artikelen en op de tweede plaats krijg je kennis over allerlei soorten zaken. Wat ik het vreemde vind aan alles is dat ik zo weinig artikelen zie van mannen zelf.
je vind het ene vrouwen artikel na het andere maar mannen zwijgen als het graf wat dit betreft.
Waar is hun stem in dit geheel zodat ook wij wat van hen kunnen leren.
De emporement van de vrouwen vind je in elk tijdschrift maar schijnbaar is er geen seksuele revolutie bij de mannen. Als ik de vakbladen moet geloven. Je leest alleen maar artikelen van de mannelijke dader, verkrachter, de slechte vader, de misbruiker op het werk.
Er wordt een beeld geschapen dat alle mannen slecht zijn en daar ben ik het niet mee eens. Mannen zijn niet altijd de dader ook veel vrouwen maken zich schuldig hieraan. Steeds meer eigenlijk. Mannen zijn vaak het slachtoffer van de samenleving en schijnen geen enkele mening over seksualiteit te mogen hebben. De boodschap die ook door sociale media en televisie en het internet wordt verspreidt toont een beeld aan onze nakomelingen wat niet reëel is.
Mannen zijn net zo´n gevoelige wezens als vrouwen, er is daarin geen verschil.
Mannen verbergen zich ook achter wijde kleding en stoppen zich vol met ongezond voedsel. Ze nemen steroïden zodat de spier ballen beter zichtbaar zijn en lijden net zo vaak als vrouwen onder hun lichaamsbeeld. Waar zijn de mannen die dit melden en er over schrijven of waarvan een interview wordt afgenomen?
Er zijn genoeg mannen die een laag zelfbeeld hebben en te kampen hebben met overheersende vrouwen. Ze worden het slachtoffer van misbruik en worden vaak vals beschuldigd. Ze schamen zich voor dit gebeuren en trekken zich terug in isolement.Vijftig jaar geleden waren de regels wat simpeler als nu. mannen gingen uit werken en de vrouwen bleven thuis en verzorgden het huishouden en de kinderen. Er zijn nu steeds meer rouwen die werken en de man bevind zich de gehele dag in huis. het wordt als acceptabel gezien en er kan soms sprake zijn van een identiteit verwarring.
Vroeger werd om de hand gevraagd van het meisje terwijl nu er geen sprake meer si van hofmakerij. vrouwen initialiseren seks date´s en zien de liefde als een win win situatie. De rollen zijn veranderd en naar mijn mening ten nadele.
De man wordt naar mijn mening vaak ondergewaardeerd, er stond zelfs in de trouw een artikel er over. nederland staat bekend als een tolerant land, een land van culturen en tradities. Normaliter zijn wij een tolerante samenleving, een open samenleving waarbij de mensheid sterk beïnvloed wordt door normen en waardes. Een land van eerlijkheid, tolerantie, plezier en genot.
Wij leven nu in een land van grote extremen, politieke extremen, extreme emoties en extravagante levens stijlen. We zijn niet gierig maar hebben een hekel aan alles om ons heen. We verspillen voedsel bij de vleet dus we zijn echt geen gierig volk. Status en respect wordt verkregen door werk en geld en niet meer door familiebanden of ouderdom. Gelijkheid bestaat niet meer er is altijd verschil.
Of het nu mannen of vrouwen zijn in dit land, jullie nemen allemaal risico´s en overwegen ruim van te voren wat de gevolgen er van zullen zijn. Indien het mis gaat krijgt de staat de schuld of andere mensen en als het goed gaat steekt men het eigen gewin in de zak.
Mannen overheersen niet ze kunnen hun stem niet meer laten gelden en vice versa.
Onvriendelijke mensen die geen beleefde gesprekken meer met elkaar kunnen voeren en die liever langs elkaar heen leven dan openheid van zaken creëren. We zijn als mannen en vrouwen in dit land niet meer open naar elkaar, direct zoals ze dat ook noemen, alles gaat achterbaks langs de mensen heen. vergissen is menselijk maar je wordt als idioot bestempeld als je een fout maakt. mensen raken dan teleurgesteld in je en al weer wordt je gedegenereerd.
We zijn een land van tegenstrijdigheden geworden er wordt weinig overgelaten aan het onverwachte. Waar is onze flexibiliteit gebleven en ons vermogen om te improviseren ?
Zou het niet beter zijn als we onze dubbele standaarden zouden laten vallen?
Weg van de hypocrisie in onze cultuur en weg met het egalitarisme. We stellen eisen aan anderen maar nooit aan ons zelf. Creativiteit wordt niet meer beloond alleen maar materialisme, rijkdom en macht.
Pretentie is onze grootste aanwinst op grote schaal. De samenwerking tussen mannen en vrouwen, zonen en dochters, jong en oud, rijk en arm, wordt gedreven door een verborgen kracht,
GEWELD !
