Atoomwapens worden nooit ingezet tegen de mensheid!
Kent u ze ook? Mensen die stellen dat atoomwapens nooit (meer) tegen de mensheid zullen worden ingezet? Waarmee ze die stelling willen onderbouwen is mij nog steeds een raadsel. Nadat de bom op Hiroshima viel en de verschrikkelijke gevolgen van het wapen letterlijk in een flits bekend werden, viel er een tweede op Nagasaki!
Daarbij komt nog dat de geschiedenis uitwijst dat er geen wapen is uitgevonden dat niet is ingezet in het krankzinnige labyrint van oorlogen waarin alle economieën ronddolen en waaraan ze hun feitelijke bestaansrecht ontlenen.
Hoewel recent ingezet radioactief materiaal in Irak reeds geleidt heeft tot honderdduizenden misgeboorten en alle overige ondenkbare vormen van menselijk leed, is er een percentage mensen die tegen die feitelijkheden blijven stellen dat de overheden tot zulks een vergrijp niet in staat zijn.
Soms heb ik de neiging om het bijltje erbij neer te gooien, ja, om een dergelijk zwakzinnigen debat maar liever geheel uit de weg te gaan, maar naarmate de wereld steeds verder afglijd in de poel van elitaire hebzucht en zwakzinnigheid zijn er toch momenten die een mens dwingen steeds opnieuw de stem te verheffen en keer op keer te blijven waarschuwen voor de gruwelijke uitkomsten van het beleid.
Want, eerlijk is eerlijk, de wereld is nog nooit zo tegen zichzelf verdeeld geweest als in de afgelopen jaren. Onder de aanhoudende druk van de alternatieve media raakten steeds meer mensen bekend met het gegeven dat er werkelijk geen instituut of overheidsinstelling meer is die niet ten prooi gevallen is aan de koninklijke orde van inteelt en genetische defecte machthebbers.
Hoe groot de gekte die onder de mensheid heerst eigenlijk wel niet is, bestaat voor mij vooral uit het feit dat er in de eindeloze geschiedenis van atoomproeven zoveel mensen bereid bleken om te betalen voor het uitzicht op de atomaire paddestoel en het uiteen rijten van de hemelen.
Volgens velen was er vroeger nog wel sprake van politieke zekerheid. Of dit waar is weet ik niet. Voor mij is de politiek verworden tot misschien wel de grootste religie ooit. Het politiek ergens van overtuigd zijn is voor mij dan ook niet meer (of minder) dan een kwestie van geloof, een overtuiging die in geen geval steunt op enige vorm van realiteitszin of werkelijkheid.
Het is vanuit dat ‘geloof’ dat mensen zaken stellen als: ‘Wees maar gerust, dit gebeurd nooit weer.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten