Vraag ons niet om hulp (daar is het universum voor)

Vraag ons niet om hulp (daar is het universum voor)

Het geheim van The Secret

 

Het is alweer een tijdje geleden dat ook ik terugviel in het dagelijkse gedrag van de Nederlandse kijkbuiskinderen en voor de verandering de TV eens aanzette. The Secret heette het nieuwe geheime wapen tegen armoede, degradatie en persoonlijke tegenslag. Een steenrijke indiaan vertelde Oprah Winfrey met een stalen gezicht dat het universum verantwoordelijk was voor zijn fortuin en dat een ieder het in zich had om zich te onttrekken aan de maatschappelijke uitzichtloosheid en financiële rampspoed.

 

Hoe? Dat stond in het boek getiteld The Secret – en iedere bezoeker in Oprah's studio ontving uiteraard een gratis exemplaar. De rest van de wereld restte niets anders dan het werk te kopen om zo aan de weet te komen wat de rijken der aarde al eeuwen schenen te weten. Dit gold natuurlijk ook voor mij, ware het niet dat de Indiaan net genoeg van het concept belichte om er voortijdig van af te zien.

 

Wat bleek?

 

Het universum was de ontvanger van gedachten en kaatste deze min of meer in de vorm van omstandigheden aan de verzender terug. Wellicht een beetje kort door de bocht, maar daar komt het uiteindelijk op neer. Alles begon namelijk bij de gedachte. Als de gedachte negatief en voortijds ondermijnend was kon er ook niets positiefs geschieden. Of, sarcastisch uitvergroot – als de opvarenden van de Titanic maar wat positiever hadden gedacht was het water niet zo koud uitgevallen. Tenminste, zo kijk ik naar deze verbale travestie van pseudowetenschap en keiharde marketing. Het universum kon namelijk niet voorzien in zaken waarvan je voortijds al niet geloofde dat ze zouden kunnen geschieden. Dus ook niet in je persoonlijke rijkdom, mocht dit een hartewens van je zijn. Als je het maar echt wilde zou het universum ook jouw roep om een gewichtige bankrekening in alle feitelijkheid en omstandigheid weerkaatsen.

 

Wat mij nog het meest verbaasde was het aantal aanhangers dat deze travestie van feitelijkheid sorteerde. Volgelingen van ‘Het Geheim’ schoten wereldwijd als paddenpoelen uit de grond.

 

Ik bedacht me later wat het voor mij zou betekenen als ik het toch mis mocht hebben en het universum onze roep om voorspoed toch zou verstaan.

 

Waar materialiseerde zich dat dan?

Denken de bewoners van de Derde Wereld niet positief genoeg, of denken de aanhangers slechts aan zichzelf en materialiseren ze slechts hun ‘eigen zaken?’

 

Zeker is alleen dat de Derde Wereld de Derde Wereld blijft en dat het hoe en waarom een minder groot geheim is dan het elitaire gepeupel ons wil doen geloven. Een ding is in ieder geval duidelijk: vraag de rijken niet om hulp, daar hebben we vandaag de dag het Universum voor. Of Oprah Winfrey zich soms in ook in maanstenen heeft laten uitbetalen mogen we ook niet vragen.

 

Toch maar geloven in het gelul in de ruimte?

 

Helaas zit er in een wereld die op alle punten zwaar ziek is, niets anders meer op.

 

Of mag ik dat niet denken?