De wereld glijdt in ijltempo af naar Wereldoorlog III

De wereld glijdt in ijltempo af naar Wereldoorlog III

De Egyptische stad Caïro brand! De BBC en andere nieuwszenders tonen de luchtbeelden van brandende en doodstille straten. In Egypte is inmiddels de noodtoestand uitgeroepen en het hele land is verworden tot een onbegaanbaar gebied. De waanzin van het globale leiderschap en de slaafse dwaasheid van de volkeren vormen een rampzalige combinatie die onvermijdelijk uitloopt op een catastrofe waarvan de gevolgen nog nooit door de mensheid zijn aanschouwt.

 

Egypte, in de ogen van de meeste westerlingen een prachtig en mysterieus vakantieland, is niet meer. De chaos is er zo compleet dat de straten van de miljoenenstad er nu stil bijliggen en branden.

De gewelddadige opstanden tussen delen van het volk en de militaire macht van hun leiders, hebben tot een situatie geleid die een ieder van ons ernstige zorgen zou moeten baren. Tenminste diegenen die de globale gevolgen van het huidige systeem onder ogen durven komen.

 

Tja, wat valt er nog van deze zaken te zeggen? Eigenlijk maar heel weinig. Ik denk wel eens dat het noodlot dat nu brandend als een oven op het punt staat een ieder van ons in een dodelijke omhelzing te nemen, eigenlijk niet meer is dan de prijsuitreiking die volgt op de rattenrace die we in eerste instantie vrijwillig zijn ingezet. De mensen die mij al wat vaker gelezen hebben weten wel wat ik hier mee bedoel.

 

De wereld is onder onze ogen verworden tot een onuitwisbare schandvlek van groot en kleinschalig onrecht, economische ongelijkheid, religieuze en politieke misstanden. De gruwelijke gebeurtenissen die als tsunami's over de landen beuken en dagelijks een onherstelbare en steeds groter wordende schade achterlaten, sleuren langzamerhand een ieder mee naar de peilloze diepten van de afgrond waaruit geen terugkeer meer mogelijk is.

 

De mensheid staat erbij en kijkt er naar. Hoe dit allemaal mogelijk is? Voor een gewoon mens valt er nog amper een antwoord te formuleren dat begrijpelijk en voor rede vatbaar klinkt. De zaken steken ogenschijnlijk zo complex in elkaar en het web van oorzaak en gevolg is zo enorm en wijds vertakt dat er nog nauwelijks een overzichtelijk plaatje kan ontstaan.

 

Maar wie terugkeert naar de eenvoud ziet dat het leven is uitgelopen op een catastrofe onder het gewicht van de hebzucht van een enkeling. Klauwend en graaiend naar macht en onderwijl wentelend in afzichtelijke rijkdommen, bestijgen onze globale leiders en elite-gezelschappen kraaiend van incestueuze waanzin de maatschappelijke ladder om aan de door hen veroorzaakte dodenakker te ontkomen.

 

Het volk staat erbij en kijkt er naar terwijl het gedwee de belastingen betaald die het door hen krijgt opgelegd. Maar binnenkort zijn het juist de meest volgzamen die zich zullen beseffen dat hun offers, hun levens, hun gehoorzaamheid, hun banen, kinderen, dromen, en vooropgezette en voorgeprogrammeerde carrières er niets toe deden en genadeloos van de kaart worden gehaald.

 

De voormalige vakantie en belastingparadijsen veranderen nu één voor één in smeulende dodenakkers. Wereldwijd ‘sterven’ de banken, storten de economische systemen ineen, en snakken de dollars naar hun laatste adem. De dwazen vieren onderwijl verkiezingsfeesten of doen hun beklag bij de virtuele klaagmuur (het internet) – de rijken klimmen door – en de wereld staat op de rand van een nucleaire uitbarsting.

 

Het onvermijdelijke eindresultaat van de criminele volksapathie en het wereldwijd opgelegde en nagenoeg alom geaccepteerd kleinburgerlijk streven.