Eendracht maakt macht
We kennen die uitspraak allemaal wel, maar het vreemde is dat we in alle werkelijkheid niet in staat zijn om de eendracht te vormen die macht maakt. Met macht bedoel ik iets anders dan kapitaal of politieke macht – ik zou het eerder een tegengewicht op de maatschappelijke weegschaal willen noemen. Een tegengewicht dat zou kunnen verhinderen dat de schaal doorslaat ten voordele van de elitaire enkeling.
Een Amerikaanse senator stelde ooit eens – als we niet samenhangen, hangen zo ons apart!
Hij doelde hiermee op het doorslaan van de overheid die alle macht en het kapitaal naar zich
toetrekt door op alles te bezuinigen behalve op zichzelf. Dit zijn zeer gevaarlijke ontwikkelingen die we vandaag de dag globaal aanschouwen en wereldwijd zien voltrekken.
Laten we hier eens even wat nader bij stilstaan en wat dichter bij huis blijven.
In Nederland zien we namelijk hetzelfde verschijnsel domineren – het ambtelijk
apparaat bezuinigd op alles, behalve op zichzelf. Een overheid die het volk wegbezuinigd
is niet alleen op hol geslagen en maatschappelijk volstrekt onaanvaardbaar, nee, het is nog
veel erger.
Want vraag je het volgende maar eens af: als het volk letterlijk wordt wegbezuinigd, wat blijft er dan nog over om over te regeren?
De vraag klinkt misschien absurd, maar voor wie er even over nadenkt valt het kwartje al snel: De overheid wil helemaal niet langer regeren over het volk, maar wil van het volk af! De overheid ziet een wereld voor zich waar alleen de uiterst kapitaalkrachtige een bestaansrecht heeft met hooguit een handjevol minder fortuinlijke als slaven.
Ditzelfde verschijnsel zien we ook optreden binnen de vaderlandse deurwaarders regionen – de schuldenaar wordt in vele gevallen zo klem gezet dat de huur niet meer voldaan kan worden – het gevolg: de schuldenaar verliest zijn of haar huis. En dan? Dan valt er niets meer te incasseren.
De schuld blijft namelijk gewoon bestaan zolang de dakloosheid duurt en kan niet worden binnengehaald.
Het is het deurwaarders gilde er dan ook niet meer aan gelegen om schulden te incasseren, want zij voeren een overheidsbeleid uit dat erop gericht is de gewone man van al zijn bezittingen te beroven en maatschappelijk totaal af te schrijven zonder dat de daadwerkelijke schuld ooit wordt opgelost.
Een teken aan de wand dus, voor een ieder die nog over het vermogen beschikt om de noodklok niet alleen te horen luiden maar deze te verstaan.
De overheid heeft dat geld ook niet meer nodig, ook al willen ze dat we geloven dat De Staat altijd om geld verlegen zit. Het tegendeel is waar. De Staat bezit reeds alles. Bovendien staat geld op het punt om te verdwijnen. In vele bouw en supermarkten bestaan dan ook al reeds onbemande kassa's zodat u alvast aan het idee kunt wennen.
Had dit alles voorkomen kunnen worden?
Zouden we in staat geweest zijn de wereld een andere bestemming op te leggen?
Ik zeg ja, want God schiep ons niet als machteloze schepsels of lege hulzen.
Sterker nog, hij vergeleek ons met Hem en stelde dat met een geloof zo groot als een mosterd zaadje bergen verzet konden worden. Nee, wij hebben ons vrijwillig laten ontwapenen en hebben zelfstandig de daadwerkelijke grootsheid geofferd op het altaar van individueel belang en hebzucht.
We plukken er dan nu al de weerzinwekkende vruchten van, maar ‘wee de barende en zogende vrouwen in die dagen ...’
Met andere woorden, onze kinderen zullen de werkelijke gezel krijgen.
Eendracht maakt macht
Een mooie conclusie, maar in deze tijd van individualisme
en sterren aanbidding een onmogelijke opgave.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten