De gevolgen van het correct gebruik van medicijnen!
De cijfers!
In een periode van tien jaar, tussen 1990 en 2000 om precies te zijn, stierven er in de VS alleen zo'n 7,8 miljoen mensen ten gevolge van het correct innemen van medicijnen.
Hoe verschrikkelijk dit ook is, het enorme aantal slachtoffers vormt geen vraagstuk op zichzelf (gelet op het feit dat de overheden hebben bepaald dat bij farmaceutische testen nog slechts bewezen dient te worden dat vijf procent (?!) van de behandelde personen een positief effect van een bepaald geneesmiddel heeft ondervonden).
Hoewel een paar duizend doden op 11 september 2001 voldoende bleken om de gebeurtenis te proclameren als ‘de dag die de wereld veranderde’, eist de farmaceutische industrie jaarlijks aantoonbaar meer dan een miljoen doden die geen enkele aanleiding vormen om zelfs maar ‘op lokaal politiek niveau iets te veranderen,’ laat staan de wereld.
Maar dit is al evenmin echt verwonderlijk als je bedenkt dat 10 farmaceutische bedrijven in het jaar 2002 alleen al in staat bleken gezamenlijk meer winst te maken dan de 490 overige giganten in de Fortune 500 lijst van datzelfde jaar tezamen! Een groot collectief artsen en wetenschappers die het uiteindelijk dan ook waagden een nader onderzoek naar deze alarmerende cijfers te verrichten stonden dan ook perplex.
Zij concludeerden dat de hedendaagse medicijnen meer doden veroorzaakten dan het Amerikaanse leger in 2002 bewerkstelligde – meer doden dan in alle fatale auto-ongelukken en vuurgevechten tussen politie en burgers bij elkaar dat jaar samen – en tot slot meer doden dan het terrorisme, waaronder werd verstaan het aantal slachtoffers van de aanslagen van 11 september in New York, de aanslagen van Madrid op 11 maart en de aanslagen van Londen op 7 juli bij elkaar opgeteld.
De farmaceutische industrie reageerde door zo goed als alle publicaties hieromtrent op te kopen, en slechts een fractie van het publiek kreeg de onderzoeksuitkomsten dan ook onder ogen.
Maar het liefst tien procent van de schoolgaande jeugd in Amerika krijgt Ritalin voorgeschreven, een extreem gevaarlijk geneesmiddel dat grotendeels nota bene verwant is aan cocaïne.
Hoewel het in alle opzichten een stimulerend middel is, voert het een kalmerende werking – maar wel tegen een macabere prijs! De persoonlijkheid raakt ‘weg’.
Een moeder beschreef het proces dan ook als volgt:
‘Mijn hyperactieve dochter is nu dan wel kalm, maar ze is mijn dochter niet meer.’
Inmiddels is de farmaceutische industrie dan ook zo rijk machtig dat ze per praktiserende arts 35.000 euro betaald om de arts ertoe te bewegen hun producten voor te schrijven.
Op vrijdag 8 januari 2010 verschijnt er dan ook een verbijsterend artikel in het AD aan de hand van journaliste Laura Schalkwijk. Aanleiding voor het artikel is een boek dat de titel ‘Bijwerkingen – waarvan sommigen dodelijk kunnen zijn’ heeft meegekregen. Het boek is geschreven door John Virapen, de voormalig directeur van de farmaceutische gigant Eli Lilly in Zweden.
Aan de hand van zijn ervaringen en eigen handelswijze van destijds beschrijft hij een nachtmerrie die zo groot is dat vele van u niet in het bestaan ervan kunnen geloven, ookal zou u het willen!
Hier het artikel:
Een groot gedeelte van het boek
gaat over Prozac, een medicijn dat
veel mensen slikken tegen depressiviteit.
Wat is daar volgens u mee
aan de hand?
,,Het werkt niet. Ik was destijds als
directeur betrokken bij de lancering
van Prozac in Zweden. Ik heb
met eigen ogen gezien hoe een
klinische studie waarbij twee van
de vijftien patiënten zelfmoordneigingen
kregen, in de doofpot werd
gestopt. Daarnaast wezen onderzoeken
uit dat Prozac hetzelfde effect
had als een placebo. Ik heb zelf een
belangrijke tegenstander van het
medicijn, een Zweedse psychiater,
omgekocht. Het belangrijkste
gevaar van Prozac is dat het juist
een verhoogde kans geeft op zelfmoordneigingen.
Dat staat sinds
enige tijd ook op de bijsluiter vermeld.’’
Als er volgens u zoveel bewijs is dat
het niet werkt en dat het juist meer
schade kan opleveren, waarom
wordt dat medicijn dan nog steeds
voorgeschreven?
,,Als een middel eenmaal is geregistreerd
en op de markt is toegelaten,
dan kan het er heel moeilijk vanaf
worden gehaald. De macht van de
farmaceutische industrie is hierin
heel groot. Zeker als een medicijn
jaarlijks vele miljoenen oplevert.’’
Uzit al twintig jaar niet meer in de
medicijnen. Komen die beschreven
praktijken volgens u nog steeds
voor?
,,Ja. In 2008 betaalde Eli Lilly een
boete van 1,4 miljard dollar omdat
het bedrijf zich schuldig maakte
aan valse voorlichting. Ze zijn
ervan beschuldigd bewust schadelijke
bijwerkingen te hebben verzwegen
van het schizofreniemedicijn
Zyprexa. Daarnaast zijn de marketingactiviteiten
heel agressief. De
industrie creëert nieuwe ziektes en
speelt dan in op de behoefte om ze
te bestrijden. We zijn geen patiënten
meer, maar consumenten.’’
Maar de echte onthulling over hoe onze beeldvorming met betrekking tot de hedendaagse medicijnen werkelijk tot stand komt, vindt je hier:
Hoewel het bedrijf in ditzelfde artikel toegeeft dat het zich schuldig heeft gemaakt aan 'valse voorlichting' en het betalen van hoge boetes wegens ‘promotionele activiteiten’ voegt het er nog iets heel anders aan toe, hetgeen mijns inziens nog veel verontrustender is.
Het bedrijf Eli Lilly stelt namelijk ‘geen poging ondernomen te hebben om de publicatie van het boek tegen te houden.’
‘Dat vonden we niet nodig. Het boek is naar onze mening gebakken lucht.’
De implicatie van dit statement is namelijk niets minder dan dat alleen de publicaties verschijnen die de farmaceutische industrie ‘nodig acht’.
Vaak zitten de grootste onthullingen in de zaken waarvan we geneigd zijn om er over heen te lezen en in dit geval maakten deze paar woorden voor mij pijnlijk duidelijk dat onder de druk van de hedendaagse farmaceutische industrie ook de persvrijheid, die van de auteur en zijn of haar uitgever, voortdurend in het geding is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten