De Amerikaanse Westkust is totaal vergiftigd door de radioactieve Fall Out van Fukushima!
Misgeboorten, ziektes en zo meer teisteren de Amerikaanse Westkust waaronder Hawaï.
De stralingsniveaus liggen er inmiddels honderden malen boven de veiligheidsnormen, maar het merendeel van de pers zwijgt. Zo nu en dan lekken er echter berichten door naar de buitenwereld in verband met de geteisterde atoomcentrale die al snel in het Europese vergeetboek terechtkwam en zelfs door de gevestigde Alternatieve Media al snel werd vergeten.
Vele Amerikanen worden nu dan ook pas van de overheid voorzien van stralingsverlagende middelen, maar het kwaad is natuurlijk al geschied. Ook de rest van de wereld heeft al in meer of mindere mate met het probleem te kampen, daar de oceaan het vergiftigde water naar alle richtingen verplaatst en de stille dood uiteindelijk alle kusten aandoet.
Een ieder herinnert zich nog de teloorgang van de kerncentrale in het Russische Tsjernobyl en een ieder beseft zich ook wel de gevolgen voor Rusland, die tot op de dag van heden onverminderd stand houden. Het vreemde is dat de ramp van Fukushima ontelbare malen groter is dan de teloorgang van de kerncentrale van Tsjernobyl ooit teweeg heeft kunnen brengen, maar dat er desondanks maar liever over gezwegen wordt. Er zijn zelfs grote delen van de Nederlandse jeugd die de hele zaak niet kennen.
Het is in mijn ogen dan ook meer dan duidelijk dat overal ter wereld een overheidsaanpak van afstomping en verzwijging in beweging is gekomen die letterlijk de spot drijft met de realiteit en onze kennis daarvan. Ik kon dan ook in eerste instantie niet geloven dat het voornamelijk de Nederlandse jeugd was die niets of maar heel weinig van Fukushima wisten, behalve dan dat er een grote aardbeving in Japan was geweest die een enorme Tsunami ten gevolg had.
Ik denk dat de constante focus op het geweld van het water wereldwijd en in HD in feite de hoofdrol speelt voor het gebrek aan kennis en het camoufleren van een nog veel groter probleem!
De Tsunami kwam en ging, liet een enorme ravage achter, en daarmee was alles wel gezegd. Om de zoveelste inzamelingsacties voor een door de natuur getroffen volk niet te vergeten. Maar over de kerncentrale zweeg men liever in alle talen – de kerncentrale ging men zoveel mogelijk uit de weg – en daar waar de overheid en de media erover spraken was het in termen als: ‘de straling is niet perse dodelijk, veel glimlachen en bier drinken bestrijden de invloed van uranium op uw lichaam!’
Met andere woorden: lachen is gezond, kerngezond!
Maar de bedenkers van het kwaad lachen het laatst, en dat is wellicht dan ook maar het beste. Want met zoveel volkse lamheid tegenover je, hoef je niet eens meer in pas te verzetten – zelfs een foto lijkt wel sneller te bewegen dan het besef van de bevroren volkeren die de kwaliteit van hun maatschappij alleen nog afmeten langs de happymeals van McDonalds, en de nieuwste keukens van Ikea. Als het niet zo droevig was, was ik aan de lach zelf reeds overleden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten